ساختار مهره های ستون فقرات
تمام مهره های ستون فقرات ساختاری مشابه به یکدیگر دارند. اما تفاوت هایی مانند اندازه , شکل میان مهره ها مشاهده می شود . یک مهره ستون فقرات شامل بخش های زیر می باشد :
1- تنه مهره که ضخیم و دیسک مانند می باشد و در قسمت جلو یی مهره ستون فقرات قرار دارد و قسمتی می باشد که وزن را تحمل می کند. سطح بالایی و پائینی مهره ستون فقرات زبر می باشد تا دیسکهای بین مهره ای بتوانند به مهره ها متصل شوند . در بخش جلوئی و جانبی تنه , سوراخ عروق خونی قرار می گیرد.
2- پایه (pedicle) که از تنه مهره ستون فقرات به طرف پشت امتداد می یابد . پایه ها به تیغه های استخوانی متصل می گردند که آنها از قسمت پشت به یکدیگر متصل شده و زائده خار مانندی را به وجود می آورد . که مجموعه پایه ها و تیغه های استخوانی را قوس مهره ای می نامند. که در بین خود کانال نخاعی را به وجود می آورند. از روی هم قرار گرفتن این کانالها , کانال کاملی به وجود می آید که نخاع در درون آن جای می گیرد . قسمتهای بالائی و پائینی پایه ها به شکلی به تنه متصل هستند که وقتی به طور مرتب روی ستون مهره ها قرار گیرند مجاریی در طرفین خود ایجاد می کنند . این مجاری محل عبور ریشه های اعصاب نخاعی می باشند .
3- از این قوس مهره ای هفت ( 7 ) زائده خارج می شود . در محل اتصال پایه و تیغه، زائده عرضی به طرفین مهره امتداد می یابد . همچنین , زائده دیگری به نام زائده خاری به طرف پشت امتداد می یابد . این سه زائده محل اتصال عضلانی می باشد . وظیفه 4 زائده باقی مانده تشکیل مفصل فاست با مهره های دیگر است . دو زائده بالائی با زوائد پائینی مهره بالائی و دو زائده پائینی با زوائد بالائی مهره های پائینی مفصل می شوند
ناحیه اتصال بین دو استخوان مفصل نام دارد. ستون فقرات ما از
مفاصل متعدد در هر سطح تشکیل شده است و بسیاری از این مفاصل در ستون فقرات مفاصل سینوویال هستند. مفاصل سینوویال رایج ترین و متحرکترین نوع مفصل در بدن ما است. اتصالات سینوویال دارای یک کپسول مشترک در اطراف سطوح استخوانی مفصل بوده و مایع سینوویال روان کننده درون کپسول مفصل است.
هر سطح از ستون فقرات شما از سه مفصل تشکیل شده است. در قسمت پشتی دو مفصل فاست وجود دارد و یک دیسک بزرگ در قسمت جلویی. این سه پایداری فوق العاده ای را ایجاد می کنند ، از تمام وزن شما و حتی بالاتر هم پشتیبانی می کنند و به شما امکان حرکت در همه جهات را میدهند. مهره ها بالای یکدیگر قرار دارند و توسط دیسک های بین مهره ای جدا می شوند . دو مهره اول گردن یک استثنا هستند و دیسک بین مهره ای ندارند.
هفت مهره گردنی به نام C1-C7 وجود دارد که برای انعطاف پذیری و حرکت طراحی شده اند.
دو مهره اول گردن بسیار تخصصی هستند که به ما امکان می دهند سر خود را از یک طرف به طرف دیگر بچرخانیم. اولین مهره گردن رحم (C1) اطلس نامیده می شود و به درستی به نام خدای یونانی اطلس “ atlas “ نامگذاری شده است که جهان را بر روی شانه های خود حمل میکند . این استخوان بر روی مهره دوم گردن (C2) قرار دارد.
دومین مهره گردن (C2) محور”axis” نامیده می شود زیرا سر و C1 روی آن می چرخد. مهره C1 جمجمه را به ستون فقرات گردنی وصل می کند. این دو مهره آناتومی متفاوت از بقیه ستون فقرات دارند. مهره C1 مانند حلقه ای تشکیل می شود که در بالای C2 قرار دارد. مهره C2 دارای دستگیره استخوانی است که در قسمت جلوی حلقه مهره C1 قرار می گیرد.
این دستگیره استخوانی زائده odontoid یا dens نامیده می شود. توسط رباط عرضی در قسمت جلوی حلقه مهره C1 نگه داشته میشود. در حالی که ستون فقرات گردن رحم بسیار انعطاف پذیر است ، همچنین در معرض خطر بیشتر در معرض آسیب ناشی از حرکات ناگهانی شدید است ، زیرا پشتیبانی عضلانی کمتری دارد.
دوازده مهره سینه به نام T1-T12 وجود دارد که مخصوص ثبات است. کمک کننده به محافظت از اندامهای حیاتی قفسه سینه می باشد. و با هر دنده مفصل می شود تا قفس سینه ایجاد شود. هر دنده به طور محکم به هر سطح از ستون فقرات قفسه سینه متصل می شود. ستون فقرات توراسیک دارای دیسک های نسبتاً باریک می باشند.
بدون دیدگاه