فیزیوتراپی ضایعه نخاعی

فیزیوتراپی ضایعه نخاعی

فیزیوتراپی ضایعه نخاعی نقش مهمی در توانبخشی افراد مبتلا به (SCIs) دارد. فیزیوتراپی به تأثیرات فیزیکی، روانی و اجتماعی SCI می پردازد و هدف آن به حداکثر رساندن استقلال عملکردی و کیفیت زندگی است. فیزیوتراپیست ها از نزدیک با افراد مبتلا به آسیب نخاعی همکاری می کنند تا برنامه های درمانی شخصی سازی شده را متناسب با نیازها و اهداف خاص آنها ایجاد کنند.

ضایعه نخاعی یا همان آسیب نخاعی (SCI) آسیب به دسته اعصاب است که سیگنال‌ ها را از مغز به بقیه بدن ارسال و دریافت می‌کند. طناب نخاعی از طریق کانال نخاعی می گذرد، تونلی که از مهره ها تشکیل شده است، استخوان هایی که ستون فقرات را می سازند. آسیب به نخاع می تواند باعث تغییرات موقت یا دائمی در احساس، حرکت، قدرت و عملکرد بدن در زیر محل آسیب شود.

ضایعات نخاعی بیشتر در اثر آسیب های تروماتیک ایجاد می شوند، مانند:

• تصادفات رانندگی: اینها شایع ترین علت SCI هستند که حدود 35٪ موارد را تشکیل می دهند.
• افتادن: سقوط دومین علت شایع SCI است که حدود 25 درصد موارد را تشکیل می دهد.
• آسیب های ورزشی: آسیب های ورزشی حدود 10 درصد از آسیب های نخاعی را تشکیل می دهند.
• سایر آسیب های تروماتیک: سایر آسیب های تروماتیک مانند زخم های گلوله و زخم های چاقو نیز می توانند باعث ایجاد SCI شوند.

علائم آسیب های نخاعی

علائم SCI بسته به محل و شدت آسیب متفاوت است. با این حال، برخی از علائم رایج عبارتند از:

• از دست دادن احساس یا حرکت زیر سطح آسیب
• ضعف یا فلج زیر سطح آسیب
• از دست دادن حس در مثانه و روده
• درد بالاتر یا پایین تر از سطح آسیب
• مشکلات تنفسی

سه نوع اصلی SCI وجود دارد:

• SCI کامل: این نوع آسیب شامل آسیب به تمام اعصاب زیر سطح آسیب می شود. این بدان معنی است که فرد هیچ احساس یا حرکتی در زیر آسیب تجربه نخواهد کرد.
• SCI ناقص: این نوع آسیب شامل آسیب به برخی از اعصاب زیر سطح آسیب است. به این معنی که ممکن است فرد احساس یا حرکتی در زیر آسیب داشته باشد، اما نسبت به قبل از آسیب کمتر خواهد بود.
• سندرم براون سکوارد: این نوع آسیب فقط به یک طرف نخاع آسیب می رساند. این بدان معنی است که فرد در یک طرف بدن دچار ضعف یا فلج می شود، اما همچنان می تواند در سمت دیگر بدن احساس کند.