فیزیوتراپی اندام‌های تحتانی با دستگاه

فیزیوتراپی اندام تحتانی برای چه اختلالاتی مناسب است؟

فیزیوتراپی اندام تحتانی برای چه اختلالاتی مناسب است؟

فیزیوتراپی اندام تحتانی برای چه اختلالاتی مناسب است؟

بسته به نوع اسیب، درمان متفاوتی برای شما در نظر گرفته خواهد شد:

۱_شکستگی پا

بعد از شکستگی پا فیزیوتراپیست در مرحله اول، بی حرکتی و استراحت را برای بیمار تجویز می‌کند. بازه زمانی دوره استراحت به نوع شکستگی و مقدار آن بستگی دارد. در مرحله‌های بعدی به بیمار آموزش داده می‌شود که چگونه عضو آسیب‌دیده را به طور صحیح و در جای خود نگه دارد.

همچنین با چه تمریناتی جلوی اتروفی و تضعیف عضلات را بگیرد. در نهایت به بیمار آموزش داده می‌شود که هنگام استراحت به سایر عضوها هم توجه کند. در این فاز از فیزیوتراپی اندام تحتانی، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود که ضد درد، ضد التهاب و تحریک‌کننده عضلات هستند.

در فاز بعدی فیزیوتراپیست سعی دارد با توجه به شرایط بیمار، انداختن وزن روی عضو آسیب‌دیده را به مرور انجام دهد تا بیمار برای بازگشت به فعالیت‌های قبلی و روزمره خود آماده شود. در این فاز، فیزیوتراپیست به بیمار نحوه صحیح راه رفتن را آموزش می‌دهد و با استفاده از تمرین‌های تقویتی و قدرتی به بهبود دامنه حرکتی وی کمک می‌کند.

۲_پیچ خوردگی پا

پیچ خوردگی پا در سه درجه تقسیم می‌شود و این اختلال را با روش جراحی یا بدون آن درمان می‌کنند. برای درمان پیچ خوردگی‌های درجه یک می‌توان از روش‌هایی مانند حفاظت، استراحت، کمپرس یخ، مچ بند طبی و بالا نگه داشتن مچ پا استفاده کرد.

در پیچ خوردگی درجه دوم هم از همین روش‌ها، ولی در مدت طولانی‌تر استفاده می‌شود. فیزیوتراپیست با استفاده از آتل یا گچ، مفصل عضو آسیب‌دیده شما را ثابت نگه می‌دارد. در صورت بروز پیچ خوردگی از نوع درجه سه، این آتل یا گچ اندام تحتانی شما باید به مدت دو الی سه هفته باقی بماند. دیگر اختلالات اندام‌های تحتانی که برای بهبود به فیزیوتراپی نیاز دارند، عبارت‌اند از:

بهبود اختلالات لگن با فیزیوتراپی

 

_ بهبود اختلالات کف لگن با فیزیوتراپی

 

_ بهبود اختلالات زانو با فیزیوتراپی

 

فیزیوتراپی اندام‌های تحتانی با دستگاه

دستگاه های مختلفی برای بهبود دامنه ی حرکتی شما وجود دارد که بسته به تشخیص پزشک و میزان آسیب شما انتخاب می شود:

 

۱_لیزرتراپی

با استفاده از لیزرتراپی، دسته‌ای از امواج الکترومغناطیسی به ناحیه آسیب‌دیده فرستاده می‌شوند. در نتیجه درد کنترل می‌شود، التهاب کاهش پیدا می‌کند و ترمیم عضو آسیب‌دیده صورت می‌گیرد. لیزرتراپی در دو نوع کم توان و پرتوان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

۲_شاک ویو تراپی:

با استفاده از شاک ویو تراپی روی اندام آسیب‌دیده، امواج صوتی به آن ناحیه فرستاده می‌شوند. با نفوذ این امواج صوتی و کم انرژی به درون پوست، میکروتروماهایی به وجود می‌آیند. این ضربه‌های ریز باعث گردش جریان خون و مواد مغذی به ناحیه آسیب‌دیده می‌شوند. در نهایت التهاب و درد بهبود پیدا می‌کنند. در فیزیوتراپی اندام تحتانی از شاک ویو تراپی برای خار پاشنه، تاندونیت از نوع مزمن و… استفاده می‌شود.

 

۳_دیاترمی

در صورتی که التهابات موجود در اندام تحتانی آسیب‌دیده از نوع مزمن بوده یا عضلات ریز و عمقی در آن اندام دچار اسپاسم و گرفتگی شده باشند، می‌توان از دستگاه دیاترمی برای فیزیوتراپی اندام تحتانی کمک گرفت. این دستگاه، گرمای زیاد و عمقی ایجاد می‌کند.

 

۴_دستگاه تحریک الکتریکی

فیزیوتراپیست با استفاده از این دستگاه، التهاب و درد را در اندام تحت درمان کاهش می‌دهد و در نهایت حرکت عضلات آن عضو از بدن را به حالت قبل برمی‌گرداند. جریان‌های مورد استفاده در این دستگاه شامل جریان تنس (TENS) برای کنترل درد، جریان فارادیک برای کنترل اعصاب و جریان اف ای اس (FES) برای برگرداندن حرکات عضلات به حالت قبل یا بازتوانی آن‌ها است.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *