چسبندگی عصب دست یا سندورم تونل کارپال یک بیماری شایع است که باعث درد، بی حسی و ضعف در مچ دست و دست می شود. چسبندگی عصب دست می تواند بر استفاده از کل بازو تأثیر بگذارد. این مشل در اثر فشار روی عصب در پایه کف دست (عصب مدیان) ایجاد می شود.

به دلیل نیازهای ثابتی که افراد برای استفاده از دست‌ها و مچ‌های خود دارند، در صورت شدید بودن علائم ممکن است نیاز به جراحی باشد.

با این حال، برای بسیاری از افراد مبتلا، درمان فیزیوتراپی عصب دست می تواند درد و بی حسی را کاهش دهد. فیزیوتراپی عصب دست اغلب می تواند به بازیابی استفاده طبیعی دست، مچ و بازو بدون نیاز به جراحی کمک کند.

فیزیوتراپیست ها متخصص حرکت هستند. آنها کیفیت زندگی را از طریق مراقبت عملی، آموزش بیمار و حرکات تجویز شده بهبود می بخشند. برای ارزیابی وضعیت عصب دست می توانید مستقیماً با فیزیوتراپیست تماس بگیرید.

علائم و نشانه های چسبندگی عصب دست

چسبندگی عصب دست معمولاً به تدریج شروع می شود. بسیاری از افراد گزارش می دهند که با بی حسی، سوزن سوزن شدن یا سوزش در انگشتان شست، اشاره و میانی خود از خواب بیدار می شوند. گاهی اوقات انگشت حلقه تحت تأثیر قرار می گیرد.

بسیاری از مردم احساس می‌کنند که باید دست‌های خود را تکان بدهند تا علائم چسبندگی عصب دست خود را کاهش دهند.

با بدتر شدن وضعیت، علائم در طول روز بیشتر قابل توجه می شوند. علائم اغلب در این شرایط بدتر می شوند:

• گرفتن اجسام سنگین.

• استفاده از کامپیوتر.

• در دست گرفتن تلفن همراه.

• گرفتن هر چیزی برای مدت طولانی.

اگر فشار روی عصب ادامه یابد، ممکن است ضعف دست و بی‌حسی ثابت‌ رخ دهد. ممکن است متوجه شوید که اشیا را به طور غیرمنتظره ای رها می کنید.

تشخیص چسبندگی عصب دست

فیزیوتراپیست ها با سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای تشخیص دقیق و درمان و فیزیوتراپی عصب دست همکاری می کنند.

اغلب تشخیص چسبندگی عصب دست بدون انجام آزمایشات گسترده امکان پذیر است. فیزیوتراپیست شما یک ارزیابی کامل را برای تعیین تمام عواملی که ممکن است در ایجاد وضعیت شما نقش داشته باشند، انجام خواهد داد.

فیزیوتراپ با پرسیدن سوالاتی از شما برای جمع آوری اطلاعات در مورد سابقه و وضعیت سلامتی شما شروع می کنند. فیزیوتراپیست شما ممکن است از شما بپرسد:

• آیا در ناحیه مورد نظر آسیب دیده اید؟

• اگر چنین است، آسیب چگونه رخ داده است؟

• آیا کارهای تکراری را در محیط کار یا ورزش انجام می دهید؟

• آیا قبلا به پزشک یا فیزیوتراپ مراجعه کرده اید؟ آیا آزمایشات تصویربرداری یا آزمایشات دیگری انجام داده اید و نتایج آنها را دریافت کرده اید؟

• علائم فعلی شما چیست و چگونه فعالیت های شما را تغییر داده است؟

•درد دارید؟ اگر چنین است، درد شما کجا و چقدر شدید است؟ آیا میزان درد در طول روز متفاوت است؟

• آیا برای انجام برخی فعالیت ها مشکل دارید؟ چه فعالیت هایی را نمی توانید انجام دهید؟

این اطلاعات به فیزیوتراپیست اجازه می دهد تا آنچه را که تجربه می کنید بهتر درک کند و به تعیین دوره معاینه فیزیکی شما و فیزیوتراپی عصب دست کمک می کند.

معاینه فیزیکی بسته به مصاحبه شما متفاوت خواهد بود. فیزیوتراپ شما منطقه علائم شما و هر حرکت یا موقعیتی که باعث درد می شود را مشاهده می کند. فیزیوتراپ همچنین ممکن است نواحی دیگر بدن شما مانند گردن و اندام فوقانی را هم بررسی کنند. فیزیوتراپ ممکن است:

• از شما بخواهد دست تان را برای رسید به یک شیء دارز کنید.

• از شما بخواهد که اجسام با اندازه های مختلف را بگیرید و آنها را در موقعیت های مشخصی برای مدتی نگه دارید.

• تحرک و قدرت ساعد، مچ دست و بازوی شما را ارزیابی کنید. این کار به تعیین اینکه آیا سایر نواحی بدن برای بهبود وضعیت شما نیاز به درمان دارند یا خیر کمک می کند.

• به آرامی، اما با مهارت، اطراف بازو و مچ دست خود را لمس کند تا دقیقاً جایی که دردناک تر است را پیدا کند.

چندین آزمایش ممکن است برای کمک به تشخیص یا رد چسبندگی عصب دست استفاده شود، از جمله:

• معاینه گردن، شانه و بازو و پایین تا انگشتان برای رد سایر شرایط. به بسیاری از بیماران گفته شده است که به فیزیوتراپی عصب دست نیاز دارند، اما متوجه شده اند که درد از ناحیه دیگری می آید.

• تست قدرت گرفتن انگشتان و شست شما.

• تست های حسی.

• تست های دامنه حرکتی مچ دست و بازو.

• تست فلکشن مچ دست (فالن). فیزیوتراپیست از شما می خواهد که پشت دستان خود را به مدت یک دقیقه به هم فشار دهید. گزگز یا بی حسی در انگشتان دست که در عرض 60 ثانیه رخ می دهد ممکن است نشان دهنده چسبندگی عصب دست باشد.

• تست علامت تینل. فیزیوتراپ شما از چکش یا انگشت برای ضربه زدن به عصب میانی در مچ دست شما استفاده می کند. سوزن سوزن شدن در انگشت شست و انگشت اشاره و وسط ممکن است نشان دهنده چسبندگی عصب دست باشد.

• مطالعات الکتریکی و عصبی. فیزیوتراپیست شما ممکن است الکترومیوگرام یا تست نوار عصب و عضله و آزمایش سرعت هدایت عصبی را انجام دهد. این آزمایش‌ها میزان انتقال عصبی را اندازه‌گیری می‌کنند و به تعیین شدت چسبندگی عصب دست کمک می‌کنند.

• اشعه ایکس. اگر ضربه ای را تجربه کرده اید یا اگر فیزیوتراپ متوجه شود چیزی مطابق انتظار نیست، ممکن است شما را برای عکسبرداری اشعه ایکس ارسال کند.