فیزیوتراپی و کاردرمانی

فیزیوتراپی و کاردرمانی

فیزیوتراپی و کاردرمانی، بخش جدایی‌ناپذیری از درمان‌های کم تهاجمی مشکلات و بیماری‌های ارتوپدی هستند. در فیزیوتراپی، هدف ارزیابی و درمان محدودیت‌های حرکتی ناشی از آسیب‌ها یا بیماری‌های سیستم اسکلتی و استخوانی است. فیزیوتراپی می‌تواند به شما کمک کند تا بدون نیاز به درمان‌های تهاجمی‌تری مانند جراحی، به زندگی روزمره خود بازگردید. در فیزیوتراپی، از روش‌های مختلفی مانند تمرینات مخصوص ورزشی، استفاده از لیزر و گرما یا سرما، کمک گرفته می‌شود. فیزیوتراپی می‌تواند بخشی از برنامه درمانیبیماری‌های زیر باشد:

 

• آرتریت‌ها مانند استئوآرتریت
• بورسیت
• بیماری فروزن شولدر یا شانه یخ‌زده
• بی‌ثباتی زانو
• دردهای مفصلی
• دیستروفی عضلانی
• اسکولیوز
• تنگی کانال نخاعی

 

کاردرمانی، یکی از شاخه‌های علوم بازتوانی است که می‌تواند به افرادی که از آسیب یا جراحت خاصی رنج می‌برند، کمک کند تا کارها و فعالیت‌های روزمره را به‌تنهایی و بدون ناراحتی و مشکل انجام دهند. کاردرمانی می‌تواند به بهبود حرکات بدن، بازگرداندن عملکرد، تسکین درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. شکستگی‌ها و دررفتگی‌ها، آرتروز، نوروپاتی‌های محیطی، قطع عضو و تروما و آسیب‌ها، می‌توانند محدودیت‌هایی را برای بیماران ایجاد کنند. کاردرمانی به رفع محدودیت‌های ناشی از این بیماری‌ها کمک می‌کند.

 

عمل جراحی آرتروسکوپی

عمل آرتروسکوپی، یک روش جراحی کم تهاجمی است که پزشکان از آن برای بررسی، تشخیص و درمان مشکلات داخل مفصل، استفاده می‌کنند. همان‌طور که گفتیم، آرتروسکوپی یک جراحی کم تهاجمی و سرپایی است؛ یعنی برای انجام آن نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارید. اگر به مشکلات مفصلی مانند آسیب و تروما به مفصل یا به آرتریت‌ها دچار هستید، ممکن است پزشک آرتروسکوپی را به شما پیشنهاد دهد. در طول این عمل، پزشک ابزاری به نام آرتروسکوپ را از طریق چند برش کوچک وارد مفصل شما می‌کند تا میزان آسیب واردشده به مفصل را ارزیابی کند. در طی آرتروسکوپی، پزشک می‌تواند آسیب‌های واردشده به مفصل را ترمیم کند.

 

آرتروسکوپی نسبت به جراحی باز و سنتی، عوارض بسیار کمتری دارد. دوره ریکاوری و بهبودی پس از آرتروسکوپی هم بسیار کوتاه‌تر از روش‌های سنتی است. این مزیت‌ها، باعث محبوبیت بالای این روش در میان پزشکان و بیماران شده است.

اوزون درمانی

 

اوزون تراپی، روشی است که در آن از گاز اوزون (O3)، برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌شود. اوزون گازی بی‌رنگ است که از سه اتم اکسیژن ساخته‌شده است. تزریق این گاز به بدن، می‌تواند با تنظیم فعالیت سیستم ایمنی و کاهش فرایندهای التهابی، به درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها ازجمله مشکلات ارتوپدی کمک کند.

 

 

برای مثال می‌توان از اوزون تراپی برای کاهش التهاب و علائم ناشی از استئوآرتریت کمک گرفت. همچنین به علت نقش گاز اوزون در تنظیم فعالیت سیستم ایمنی، می‌توان از آن برای درمان بیماری‌های خودایمنی که سیستم عضلانی و اسکلتی را درگیر می‌کنند مانند آرتریت روماتوئید، کمک گرفت.

 

پی آر پی (PRP) یا پلاسمای غنی از پلاکت

 

PRP یا پلاسمای غنی از پلاکت، یکی از درمان‌های کم تهاجمی جدید برای درمان بیماری‌های ارتوپدی است. می‌توان از PRP، برای درمان پیچ‌خوردگی‌ها و شکستگی‌ها، آرتریت‌ها و آسیب‌های مزمن تاندونی کمک گرفت.

 

خون از دو بخش اصلی، یعنی پلاسمای مایع و سلول‌ها (گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها)، تشکیل‌شده است. پلاکت‌ها، بیشتر برای نقش مهمی که در لخته شدن خون دارند، شناخته‌شده‌اند. در کنار نقش در لخته کردن خون، پلاکت‌ها با داشتن انواع مختلفی از فاکتورهای رشدی، در ترمیم جراحت‌ها و آسیب‌ها هم مؤثر هستند.

 

PRP پلاسمایی، با تعداد پلاکت‌های بسیار، بیشتر ازآنچه معمولاً در خون یافت می‌شود، است. غلظت بالاتر فاکتورهای رشدی، به‌طور بالقوه می‌تواند روند بهبودی را تسریع کند. PRP را می‌توان به ناحیه آسیب‌دیده تزریق کرد. به‌عنوان‌مثال، در التهاب تاندون آشیل، وضعیتی که معمولاً در تنیس‌بازان و دوندگان دیده می‌شود، طناب پاشنه متورم، ملتهب و دردناک می‌شود. برای کمک به درمان آن، می‌توان مخلوطی از PRP و ماده بی‌حس‌کننده را به‌طور مستقیم به بافت ملتهب تزریق کرد.

 

روش‌های جراحی کم تهاجمی

 

جراحی‌های کم تهاجمی، از طریق برش‌های بسیار کوچکی روی پوست انجام می‌شوند. با این روش‌ها، می‌توان همان نتایج قبلی را با آسیب کمتر به بافت نرم اطراف به‌دست آورد. به‌علاوه، احتمال عوارض ناشی از این دسته از جراحی‌ها و دوره بهبودی پس از جراحی هم بسیار کمتر است. این مزیت‌ها باعث محبوبیت جراحی‌های کم تهاجمی شده است. آرتروسکوپی، مثالی از روش‌های جراحی کم تهاجمی است. از دیگر مثال‌ها می‌توان جراحی تعویض مفصل و استئوتومی آرنج و زانو را نام برد.

می‌توان برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌های ارتوپدی از درمان‌های کم تهاجمی کمک گرفت. از این روش‌های درمانی، می‌توان به استفاده از داروها، مانند تزریق کورتیکواستروئیدها برای کاهش درد و التهاب، فیزیوتراپی و کاردرمانی برای بازتوانی، کاهش التهاب و افزایش دامنه حرکت عضو آسیب‌دیده، آرتروسکوپی برای ارزیابی و درمان مشکلات مفصلی و انواع جراحی‌های کم تهاجمی را نام برد.